Un lugar estratéxico de Galicia con incribles vistas ás Rías Baixas
O Camiño da Serpe transmite a forza dunha natureza imparable. Nas nosas cociñas traballamos para ser intermediarios entre esa extraordinaria realidade natural e o prato.
Benvidos a «A última cociña do mundo», unha aventura en oito pasos.
Como a Itaca, cando emprendas a túa viaxe ao «Camiño da Serpe» pide que o camiño sexa longo, cheo de aventuras, cheo de experiencias.
Cando chegues atoparás un edificio branco, inspirado nas casas encaladas dos mariñeiros; un búnker que transmite por si só a forza dun lugar, coma unha caixa de pandora de formigón e vidro que non é quen de gardar o segredo do que alberga.
Cando entras, no salón, sentes como se a natureza tivese sido sometida, como se un domador fose capaz de controlar as texturas naturais para que nos aloumiñen. A luz, elemento principal do edificio, fainos sentir dentro e fóra ao mesmo tempo. Ese mesmo xogo natural aparece nos dous primeiros aperitivos… Agora acariciamos as cartas de pel de raia e decidimos como de longa queremos que sexa a nosa viaxe, comezamos…
No centro do edificio, sobre unha brutal lousa de cuarcita que parece flotar no salón, un cociñeiro executa o terceiro dos aperitivos diante mesmo do cliente, explicándolle cada detalle nun xogo de sedución gastronómica. Enriba, un brutal mecano de ferro e luz inspirado nas bateas de mexillón dá conta da súa existencia como a obra de arte que é.
Na mesa, os cinco metros das vigas de formigón que se levantan aos lados quédanse nunha simple anécdota ante a inmensidade da ría. Os pratos iranse secuenciando ca cadencia dos pequenos barcos que entran e saen do porto de Raxó, e que traen e levan o misterio alegre e triste de quen chega e parte.
Os cociñeiros cóntanos os sabores, dinnos segredos, mentiras e verdades e nos traen e nos quitan porcelanas, cestas, coitelos, teas, e moitas outras pequenas obras de arte feitas a medida para que, nun lugar único, se vivan momentos inolvidables.
Oído cociña! —responden os cociñeiros a cada unha das comandas do chef. Entrar na cociña deste restaurante é como levantar o capó dun Ferrari, un dáse conta de que todo o demais, todo o luxo que o arrodea é accesorio e que o realmente importante é a potencia dun motor soberbio.
Fóra, a natureza manda. 15.000m de xardín albergan máis de 200 especies arbóreas diferentes que medran, unhas cultivadas e outras silvestres, e que albergan coellos, corzos, raposos e xabarís, así como infinidade de aves de paso, lagartos, cervos, vermes. , grilos e moitos outros que son os verdadeiros habitantes do Camiño da Serpe.
Na horta poderás atopar o segredo aromático de moitos dos pratos: pétalos, talos, raíces e follas que ancoran a cociña de Pepe Vieira no territorio e danlle ese sentido ancestral e profundo de quen afunde as súas raíces na súa terra.
A terraza oriéntase ao Leste e no verán poderás sentir o salitre do mar na túa faciana, descalzarte e notar o céspede entre as túas dedas mentres que o aroma da herba fresca cortada mestúrase cos últimos doces e dixestivos.
Aproveita a oportunidade única de complementar a túa experiencia gastronómica hospedándote en plena natureza, nun espazo perfectamente integrado e único a uns pasos do noso restaurante.
O luxo da evasión na natureza, o pracer de osixenarse atopando a paz interior e a conexión máis pura co noso entorno. Unha proposta rupturista e atrevida, totalmente única.
Cando deixes atrás «A última cociña do mundo» comezarás a comprender o verdadeiro significado da palabra morriña.
Boa viaxe, agardámoste axiña!